İşgücüne dahil olan nüfus grupları şunlardır: İşverenler, ücretliler, kendi hesabına çalışanlar, yardımcı aile efradı ve işsizler.
İşgücüne dahil olmıyan nüfus grupları ise hiç çalışmıyanlar ve hiç çalışamayanlar olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Hiç çalışmıyanlara örnek olarak bir kısım ev kadınları ve mirasyediler gösterilebilir. Carî ücret haddini yeterli bulmayarak emeğini arz etmiyenler de bu grupa girerler. Hiç çalışamayanlar grupuna ise çocuklar, yaşlılar, yatalak hastalar, bir iş kazası neticesinde daimî iş göremez duruma düşen işçiler gibi çalışma iktidarında olmıyan kimseler girmektedir.
İşgücü yerine faal nüfus veya aktif nüfus terimi de kullanılmaktadır. Genellikle her iki terimle aynı kavram kastedilmektedir. Sadece aralarında ölçüm bakımından ufak bir fark vardır. Faal nüfusun tespitinde meslekte devamlılık şartı arandığı halde, işgücünün hesaplanması sırasında bu şart aranmamaktadır. Sayım sırasında muvakkaten de olsa çalışanlar ve işsizler dikkate alınmaktadır.
İşgücü bir ülkenin potansiyel emek arzı kapasitesini gösterir. Bu bakımdan bir ülkede emek arzı potansiyelini tayin eden faktör, genel nüfus ve çalışan nüfus miktarından çok, işgücünün miktarı ve genel nüfusa oranıdır. Her ülkede nüfusun işgücüne katılma oranı, nüfusun yaş ve cinsiyet bakımından birleşme tarzının, cemiyetlerin kültürel bünyelerinin ve iktisadî gelişme seviyelerinin farklı olması sebebiyle % 30 ile % 60 arasında değişmektedir. Böylece nüfus miktarı eşit olan ülkelerde iş piyasalarına emeğini arz eden insan miktarı farklı olabilmektedir.
Almancası : Arbeitskrâfte, aktive Bevölkerung (faal nüfus anlamında kullanılırsa)
Fransızcası : effectif de main d'oeuvre, popuiation active (faal nüfus anlamında kullanılırsa).
İngilizcesi : labour force, economically active popuiation (faal nüfus anlamında kullanılırsa).
(Bk; aktif nüfus).