KAİME ENFLASYONU NEDİR? Yazdır
Osmanlı İmparatorluğunda Abdülaziz’in tahta geçmesi ile birdenbire hızlanmıştır. Abdülaziz çağının devlet adamları, yalnız kâğıt, mürekkep ve matbaa masrafı ile Hazineye milyonlar getiren bir gelir kaynağını kullanmağı ihmal etmek istememişlerdir. Dolmabahçe Sarayı’nın inşaat masraflarına ilişkin bir fıkra vardır; «Padişah, yeni inşa edilen sarayı gezerken Hazine-i Hassa Nazırına ne miktar masraf edildiğini sorar. Nazır da, cevaben saray inşaatına 3 500 kuruş harcandığını söyler. Bu meblâğ, bastırılan kaimeler için Hazinenin kâğıda ve mürekkebe sarfettiği para imiş.» Abdülaziz, taşrada da kağıt para geçerliliğine karar vermiştir. Ancak taşra halkı, İstanbul’da olup bitenleri duyduğundan, kağıt paralara itibar etmemiştir. Bir aralık altın fiyatı 4 liraya çıkmıştır. Halk kağıt paraları almaz olmuştur. Esnafın yalnız altın ve gümüşle satış yapmaya kalkışması, kargaşalıklara yol açmıştır. Dükkânlar kapanmıştır. Açlık tehlikesi belirmiştir. Hükümet dışarıya borçlanarak, kağıt paraları uygulamadan kaldırmak mecburiyetinde kalmıştır. (Bk; Kaime-i Mutebere-i Nakdiye, Ordu Kaimeleri, İlk Cihan Savaşında Türk Parası).
