Bir memleketin ihraç edeceği malı maliyet ve kalite bakımlarından diğer ülkelere kıyasla daha müsait şartlar altında üretebildiği durumları belirten bir dış ticaret terimidir.
Milletlerin üretim güçlerini kesin üstünlüğe sahip oldukları mallar üzerinde teksif ederek uzmanlaşmaktan elde edecekleri "menfaatleri tahlil eden ilim adamı, Adam Smith'dir.
Kesin üstünlük durumu doğal kaynaklardan, sermaye imkânlarından, teknolojik seviyeden, emeğin randımanından, işletme organizasyonuna bağlı özelliklerden veya coğrafî avantajlardan ileri gelebilir.
Meselâ Brezilyanın iklimi, kahve yetiştirmeğe son derece müsaittir. Amerika ise kömür ve demir rezervlerinin zenginliği, sermaye stokunun büyüklüğü, teknolojik seviyesi ve işçi prodüktivitesi dolayısile madenî eşya imalâtında ileridir. Bu iki ülke arasındaki ticarette, kahve bakımından kesin üstünlük Brezilyada ve madeni eşya bakımından kesin üstünlük Amerikadadır. Adam Smith'in teorisine göre, Amerikanın menfaati kahvesini kendi yetiştirmeyerek Brezilyadan almaktır. Brezilyanın menfaati, otomobil imâl etmeye kalkışmayarak bu malı Amerikadan getirtmektir.
Dünya ülkelerinin kesin üstünlüğe sahip bulundukları üretim alanlarından bazı örnekler verelim.
Libya petrolcülükte, Küba şeker ve puro tütününde, Avusturalya yünde, Bolivya kalayda, Almanya ve Japonya optik sanayiinde, Virjinya kokulu sigara tütününde ve Mısır pamukta kesin üstünlüğe sahiptirler.
Almancası : Handefcvorteil.
Fransızcası : avantage absolu.
İngilizcesi : absolute advantage.
(Bk; Klâsik Dış Ticaret Teorisi, Mukayeseli üstünlük Teorisi).