Alfred Marshall ile başlamıştır. Bu terim, bir süre Cambridge Ekolü iktisatçılarını ifade maksadile kullanılmıştır.
Günümüzde Neo-Klasik Sentez denilince ne anlaşılması gerektiğini, Paul A. Samuelson şöyle özetlemektedir:
Neo-Klasik Sentez, Klasiklerin fiyatlara ve mikroekonomiye ilişkin teorileri ile makro düzeyde gelir dağılımına ait teoriyi bir araya getirmiştir. Klasikler tarafından varsayılan dengenin para ve maliye politikasile kurulabileceğini, müzmin durgunlukların veya enflasyonların önlenebileceğini, ferdi tasarrufun endişe edilecek bir depresyon nedeni sayılmaması gerektiğini, özel tüketim ile devlet harcamalarını dengeyi koruyacak şekilde ayarlamak mümkün olabileceğini, mikroekonomi ile makroekonomi arasında bağdaşmazlık bulunmadığını ve iktisadi istikrarda merkez bankalarının önemli rol oynadıklarını ortaya koyan, Neo-Klasik Sentez'dir.
Almancası : Neoklassische Synthese.
Fransızcası : synthase néoclassique.
İngilizcesi : neoclassical synthesis.
(Bk; Alfred Marshall, Arthur Cecil Pigou. J.E. Meade. Neo-Klasik Büyüme Teorisi).