Toprak, Emek ve Sermaye.
Yer altı ve yer üstü kaynaklarıyla tabiat'ın kapsadığı her türlü unsur, toprak kavramı içine girer.
Emek faktörü, bir mal veya hizmet üretimindeki insan çabasıdır. Çabaların bazısı daha çok kol kuvvetine dayanırken, bazılarında fikir kuvveti ağır basar. Bu farklı nitelikler, emek çeşitlerini meydana getirir.
İktisat'ta, her türlü üretilmiş üretim aracı, sermaye sayılır. Böylece, daha önce üretilmiş olan bu araçlar, üretim faaliyetinde insana yardımcı olup, faaliyetin verimliliğini arttırır. Tarımda kara saban yerine traktörün kullanılması gibi.
Modern ekonomide, klâsik üç üretim faktörünün dışında bir dördüncüden daha bahsedilir. Bu, teşebbüs faktörüdür. Üretim'i gerçekleştirmek için, yukarda sayılan faktörlerin organize edilmesi ve yönetilmesi, teşebbüs unsurunun niteliğini açıklar.
Üretim faktörlerinin dörde çıkarılması, iktisadî hayatta ortaya çıkan genel gelişimin bir sonucudur. Önceleri, teşebbüs sahibi kişilerin (müteşebbislerin) bir faaliyete atılmaları için sermaye sahibi olmaları gerekirdi. Diğer deyişle, ancak sermaye sahibi olanlar müteşebbis olabilirlerdi. Modern iktisadî hayatta bu zorunluluk kalkmış, sermaye ve teşebbüs unsurları arasındaki ayırım tam bir açıklık kazanmıştır.
Aslında, bir üretimin gerçekleşmesi için emek ve tabiat faktörleri ile yetinmek mümkündür. Verimliliği düşük olsa bile, bir üretimin meydana gelmesini sağladıkları için, bu ikisi «temel faktörler» olarak isimlendirilebilir.
Almancası : Produktionsfaktoren.
Fransızcası : facteurs de production.
İngilizcesi : production factors.
(Bk; üretim, iş adamlığı ve müteşebbisin rolü, emek, teknik ve hukukî sermaye).