Tüccara açılan direkt kredilere verilen genel addır.
Avans ile iskonto arasında, kredi tekniği ve karakteri bakımından fark vardır.
İskonto, bir malın satışından bedeli tahsil edilinceye kadar geçecek zaman için, tüccara ihtiyaç duyduğu likiditeyi temin etmektedir. Hatır senedi diye adlandırılan tatbikat hariç, her iskonto muamelesi bir alış veriş neticesidir. Bankalardaki iskonto portföyünün hacmi, piyasa muamelelerinin yoğunluğuna bağlıdır.
Avans ise, kasa muamelelerini yürütmek için talep edilen kısa vadeli bir kredi'dir. Tüccarın cirosu ile aldığı avans arasında bir paralellik bulunmayabilir.
Avans mahiyetindeki krediler, genellikle cari hesaplar vasıtasıyla yürütülür. Müşteri, mevduatını avans aldığı bankada bulundurur. Banka, hesabındaki parayı tamamıyla kullandıktan sonra, muayyen bir meblağa kadar çek keşide etmek yetkisini müşteriye tanır. Tahsilat ve tediyatın seyrine göre, müşterinin cari hesabı alacaklı veya borçlu durumuna geçer.
Avans ve iskonto muameleleri, bir memleketten diğerine farklı karakterler arz edebilir.
En basit avans şekli, açık kredidir. Bankalar, güvendikleri ve alıştıkları müşterilere teminat aramaksızın açık kredi verebilirler.
Bankanın avans açarken, lüzum görürse, teminat istemesi mümkündür. Bu takdirde, açılan krediye aksiyon ve obligasyon karşılığı avans, altın karşılığı avans, doküman karşılığı avans gibi adlar verilmektedir.
Avans'ın borçlu için arz ettiği başlıca avantajlar; formalite güçlüğü olmaması ve damga resmi kapsamına girmemesidir.
Almancası : Vorschüsse.
Fransızcası: avances.
İngilizcesi : advances.
(Bk; iskonto, açık kredi, teminatlı kredi, kısa vadeli kredi).