Az çok kalabalık bir insan grubunun ana vatanını terk ederek başka bir ülkeye yerleşmek veya çalışmak amacıyla gitmesini ifade etmektedir. Beşerî göç hareketleri tarih boyunca çok değişik şekiller arzetmiştir. Önceleri bir şefin başkanlığında halkın bütününün bir ülkeden diğerine geçmesi şeklinde ortaya çıkmıştır. Daha sonraları nispeten sınırlı sayıdaki insanın ülke değiştirmesine de göç denilmiştir. Bugünkü göçler genellikle ferdi ve iradi hareketlerle olmaktadır. Ancak bunların da ekseriya iktisadî nedenlere dayandığı unutulmamalıdır. On Dokuzuncu Yüzyılda birçok Avrupalı o zamana kadar görülmemiş göçler yaparak Amerika’ya, Afrika'ya ve Avustralya'ya gitmişlerdir. Meselâ 1800 yıllarında, keşiften beri aradan 300 sene geçtiği halde, Amerika'da sadece 10-15 milyon Avrupalı göçmen mevcuttu. 1900 yıllarında ise 100 - 110 milyona yakın Avrupalı ana yurtlarını terketmiş bulunuyorlardı. Göçlerde görülen bu hızlı artışın ulaştırma araçlarındaki gelişmelerle ilgili olduğu şüphesizdir. Büyük göç hareketleri On Dokuzuncu Yüzyıl ortalarında İngiltere’den, Kuzey Amerika ve Avustralya'ya doğru başlamış ve Kaliforniya altın madenlerinin keşfi yüzünden kısa zamanda görülmemiş bir hız kazanmıştır, iç harp sırasında bu göç nispeten zayıflamış, fakat 1870 den itibaren bu defa İrlanda’lı, İtalyan, Yunanlı, Alman ve İskandinavyalıların da katılması ile genişlemiştir. Birinci Dünya Harbinden beri Avrupa'dan diğer kıt'alara doğru yapılan bu göçler hızını kaybetmiştir. Meselâ asrımızın başında her sene yüz binden fazla göçmen gönderen ispanya'dan Amerika'ya doğru çıkış hemen hemen durmuştur. Göç hareketlerindeki bu yavaşlamanın sebebi bir yandan göçmen gönderen, öte yandan da bunları kabul eden ülkelerin bu hususta sınırlayıcı bir takım hükümler koymalarıdır. Yirminci Yüzyılda ulaştırma araçlarındaki hızlı gelişme göç hareketlerinde de önemli bir bünye değişikliğine yol açmıştır. Özellikle ikinci Dünya Harbinden sonra bazı Avrupa ülkeleri hızlı kalkınmalarının gereği olan işgücünü yabancı ülkelerden sağlamak amacıyla işçi çekmeğe başlamışlardır. Böylece yerleşmek amacından çok, belirli bir süre çalıştıktan sonra memleketine dönen bir işgücü akımı ortaya çıkmıştır. Bununla beraber Avusturalya ve Kanada gibi ülkeler geniş topraklarını bir an önce iskân edebilmek için gerçek anlamda göçmen kabul eden ülkeler olmakta devam etmektedirler. Göç hareketlerinin leh ve aleyhinde çeşitli görüşler ileri sürülmüştür. Gerçekte ise göçlerin bir ülkenin lehinde ve ötekinin aleyhinde olacağı kesin olarak söylenemez. Bu ülkelerin o sıralardaki şartlarına ve imkânlarına göre bunu ayrı ayrı değerlendirmek gerekmektedir. Meselâ İrlânda’dan Amerika'ya doğru yapılan göçler bu ülkenin sefalet sebeplerinden biri olmuştur. Buna karşılık Amerika'ya giden İtalyanlar daha yüksek ücretlere kavuştuklarından ana vatanlarına para göndermişler, geride kalanlar ise iş bulma imkânına kavuşmuşlardır.
Almancası: Auswanderung.
Fransızcası: emigration.
İngilizcesi; emigration.
