KEYNES'İN İSTİHDAM TEORİSİ NEDİR? Yazdır

1936 da yayınlanan «istihdamın, Faizin ve Paranın Genel Teorisin kitabında izah edilmiştir. John Maynard Keynes'in klâsik okula yönelttiği ağır eleştirilerin büyük bir kısmı da. bu konu ile alâkalıdır. Klâsikler, Jean Baptiste Say'nin meşhur Mahreçler Kanunun ile, üretim faktörlerinin ve o arada emeğin tam istihdamını garantili olarak görmüşlerdir. Onlara göre bir yandan faizin, öbür yandan ücretin yumuşak (flexible) şekilde alçalabilmesi gelişen bir ekonomide sermayenin ve emeğin âtıl kalmayarak kullanımını mümkün kılmaktadır. O cihetle, klâsikler için otomatik işleyen piyasa mekanizmasında eksik istihdam hali söz konusu olamazdı. Bütün mesele, tam kullanım halinde olan üretim faktörlerinin ekonomi sathına optimal dağılımından ibaretti. Keynes, üretim faktörlerinin ve özellikle emeğin optimal dağılımından evvel onların tam olârak kullanılıp kullanılamayacağı meselesinin birinci plâna alınmasını ileri sürmüştür. Keynes'e göre arz ve talep mekanizmasının işleyişinde klâsiklerin anladığı manada bir denge saz konusu olsa bile bu dengenin her zaman tam istihdam seviyesinde oluşacağı iddia edilemez. Klâsikler, On Dokuzuncu Yüzyıl içinde yalnız o zamana ve yaşadıkları ortama mahsus olan elverişli - bir takım şartların arka arkaya eklenmesi ile bir defaya mahsus olarak vücut bulmuş bîr durumu (tam istihdamı) devamlı ve her zaman için olağan bir hadise gibi görmek hatasına düşmüşlerdir. kısaca, "özel bir durum genel olarak tasvir edilmiştir. Keynes'e göre. çağımızın gelişmiş ülkelerinde bir yandan aşırı tasarruf karşısında tüketim meylinin zayıf kalması, diğer yandan aşırı üretim kapasitesinden dolayı yeni yatırımların marjinal etkinliğinin alçalması efektif talebin (toplam harcamanın) kısılmasına sebep olmakta ve o yüzden emeğin tamamı kullanılamayarak bir kısmı açıkta, yani işsiz halde kalmaktadır. Klâsiklerin sadece özel bir durumla meşgul olmalarına karşılık Keynes dengenin tam ve eksik istihdam halinde her iki şeklini de ortaya koymak ve tanıtmak iddiasında olduğu için genellik sıfatına ancak kendi görüşünün sahip çıkabileceğini ileri sürmüştür. Kitabına tGenel Teorin başlığını koyması bundan dolayıdır. Tam istihdam bugünün ekonomilerinde garantili bir durum olmadığına göre. Keynes ona varma yolunda aktif bir tam istihdam politikasının savunuculuğunu üzerine almış ve William Beveridge gibi tatbikatçıların da gayreti ile bu yolda bir politikanın resmî çevrelerce benimsenmesinde önemli rol oynamıştır. Eksik istihdamın, 1930 larda olduğu üzere, yaygın bir hâl aldığı zamanlarda devlet, Keynes'e göre, bütçe açığına ve enflâsyoncu etkilere katlanarak aktif bir yatırım politikası yürütecek, o arada otonom yatırım harcamaları ile çarpan (multiplier) mekanizmasını harekete geçirerek işsizliği eritmek yolunu tutacaktır.
Almancası : Beschâftigungstheorie von Keynes.
Fransızcası : thâorie keynésienne de l'emploi.
İngilizcesi : Keynesian theory of employ ment.
(Bk; Keynes, Genel Teori).