Oynak barem kavramı, Fransa’ya Napolyon Savaşları sonuna doğru girmiştir.
Birinci Dünya Savaşının enflâsyonları, oynak barem veya oynak ölçü denilen sistemin aşırı fiyat dalgalanmalarından zarar gören bütün sosyal alanlara ve faaliyet konularına sirayet ettirilmesine doğru bir eğilim uyandırmıştır.
Ancak tarafların para değerindeki düşüşle alâkalı olarak sözleşmelere koydukları hükümler, birçok ülkelerde hukukun sözleşmesiyle karşılaşmıştır. Altın ve döviz kurlarına ve fiyat endekslerine göre sözleşmelerin malî hükümlerini ayarlamaya matuf girişimler, yargıçlar tarafından genellikle tasvip edilmemiştir. Fransız Yargıtay'ı, maliyet unsurlarındaki kaçınılmaz yükselişleri dikkate alan sözleşmelerden maadasında, akitleri oynak bareme uymakla yükümlü saymamıştır.
Oynak barem sistemine hukukun dayanıklılığı, 1945 den bu yana zayıflamıştır. Sosyal düşüncelerin etkisiyle ücretlere ve kiralara oynak baremin gittikçe daha geniş ölçüde uygulandığı görülmüştür.
Zamanımızda, oynak baremin en fazla uygulandığı faaliyet ve iş konuları şunlardır:
Ücretler, maaşlar, emekli ödenekleri;
Kiralar;
Taahhüt işleri;
Uzun vadeli bazı borçlanmalar ve ömür boyunca kapitali söndürmeksizin alacaklıya ödenen faizler.
Oynak barem sisteminin sosyal hedefi, emek ve tasarruf sahiplerini enflâsyondan korumaktır. Ancak tatbikatta, ayarlamalarla pahalılık arasında seyyal bir paralellik daima kurulamamakta ve fiyatlarla gelirlerin birbirlerini kovaladıkları bozuk helezonlarla karşılaşıldığı olmaktadır.
Almancası : gleitender Lohn - und Gehaltstarif. Gleitskalentarif.
Fransızcası : échelle mobile.
İngilizcesi : sliding scale.