İlk Klâsikler gibi, Ricardo da, büyüme hızının kâr hadlerine bağlı bulunduğunu düşünmekteydi. Bu sebeple, devletin ihtiyaçlarını karşılayacak gelir kaynakları tayin edilirken, kârlar üzerindeki sermaye baskısını kabil olduğu kadar hafif tutmayı memleket ekonomisi bakımından faydalı saymaktaydı. Vergi sisteminin sermaye birikimini aksatmaması gerektiğini savunmaktaydı.
Ücret vergilerine ait fikirlerine gelince..
Ücretler en az geçim seviyesi civarında dalgalandığı sürece, çalışan sınıftan fazla bir şey alınamayacağına işaret etmiştir. Eğer buna rağmen işçilerden vergi alınırsa, ücretleri en az geçim seviyesi altında uzun zaman tutmak mümkün olamayacağından, kapitalistlerin zam yap mağa mecbur kalacaklarını yazmıştır.
Vergi yükünün lüks eşyaya, verimsiz harcamalara ve toprak rantına bindirilmesine taraftar olmuştur.
Almancası : Ricardische Steuerregeln.
Fransızcası : théorie ricardienne de l'impöt.
İngilizcesi : Ricardian vrineiples of taxation.