Sanayi kesiminde çalışan işçilere nazaran tarım işçilerinin kanunla korunması hemen hemen bütün ülkelerde geç başlamıştır. Bu durumu belli başlı iki sebeple açıklamak mümkündür. Gerçekten bir yandan tarım işçilerinin dağınık olması, sınıf bilincine ekseriya sahip bulunmaması ve bu yüzden yasama organı üzerinde baskı grubu niteliğini kazanamaması; öte yandan da tarım kesiminde sosyal bir kanunu uygulamanın çeşitli pratik güçlükler yaratması tarım işçilerini koruyan kanunların çıkmasını geciktirmiştir.
Bununla beraber günümüzde birçok ülkede tarım işçileriyle ilgili özel kanunlar kabul edilmiştir.
Diğer taraftan tarım kesiminde çalışan işçilerin teşkilatlanmaları da geç başlamış ve güç şartlar altında gelişebilmiştir.
Sosyal sigortalarla İlgili kanunların da kapsamı dışında kalan tarım işçilerinin korunabildikleri tek alan asgari ücretlerdir. Esasen memleketimizde ilk asgari ücret uygulaması 1951 senesinde tarım kesiminde başlamıştır. Bununla beraber teftiş ve kontrol güçlükleri sebebiyle tarım işçilerinin asgarî ücretlerden de gereği kadar yararlanamadıkları anlaşılmaktadır.
Hâlbuki bir tarım ülkesi olan Türkiye'de tarım işçilerinin sayısı önemli bir nisbete ulaşmaktadır. Gerçekten ikinci Beş Yıllık Kalkınma Planına göre devamlı tarım işçilerinin sayısı 100 bin civarındadır. Bunlardan 12 bin kadarı Tarım Bakanlığına bağlı çiftliklerde çalıştığına göre özel kesimde 90 bin civarında devamlı tarım işçisi olduğu anlaşılmaktadır. Diğer taraftan tarım kesiminde ücret karşılığı çalışanların sayısı çok daha fazladır. Büyük kısmı mevsimlik işçilerden meydana gelen ve ek bir gelir sağlamak amacıyla belirli aylarda çalışan bu kimselerle birlikte tarımda ücret karşılığı istihdam edilenlerin sayısı 700 bin civarında bulunmaktadır. Bunların tarımdaki faal nüfusun %7 sini teşkil ettikleri ve Türkiye'deki toplam ücretlilerin %25 ine ulaştıkları hatırlanacak olursa, memleketimizde tarım işçileri ile ilgili özel bir kanuna ihtiyaç bulunduğu kesinlikle anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan tarım kesiminde çalışan işçilerin kendi hesabına çalışanlardan daha yüksek bir hızla arttığı resmî raporlarda açıklanmış bulunmaktadır. Nitekim Devlet Planlama Teşkilâtı Sosyal Güvenlik inceleme raporundan öğrenildiğine göre, 1955 yılında tarım alanında ücretli faal nüfus yüz farz edilirse. bu sayı 1960'da yüz elliye çıkmıştır. Buna mukabil aynı kesimde kendi hesabına çalışan faal nüfus 1955 yılında yüz kabul edilirse, 1960'da yüz on bir olduğu görülmektedir. Bu durum, önümüzdeki yıllarda ücretli tarım işçileriyle ilgili birçok sosyal problemin ortaya çıkacağını göstermektedir.
Almancası : Landarbeiter.
Fransızcası : ouvrier agricoie.
İngilizcesi : agricultural iaborer.